என் இனிய மகளே

யாருமில்லாப் பின்னிரவில்
என் தனிமையை தின்று கொண்டிருந்த அறையில்
இன்று உன் ஸ்பரிசமே எங்கும் விரவியுள்ளது

விரக்தியைத் தேடும் என் தனிமையை
உன் அணைப்பு விரட்டுகிறது

வறண்ட பாலையாய் இருண்டு கிடக்கும் வாழ்க்கையை
உன் இதழ் முத்தத்தினால் துளிர்க்கச்செய்தாய்

திக்குத்தெரியாமல் கிடந்த என் வாழ்க்கைக்குள்
வந்தாய் வழிகாட்டியாய்

எப்பெரும் துன்பமும் இடரும்
உன் சிறு புன்னகையில் சிக்கிச் சிதறிப்போனது

உன் பிஞ்சு விரலை பிடித்து நடைபயிலையிலே
என் தந்தையை இன்னும் அதிகம் நேசிக்கச் செய்கிறாய்

இனி வாழும் நாட்கள் யாவும் உனக்காகவே இன்றி
எனக்காக அல்ல என் இனிய(யா) மகளே

காத்தாடி

காற்றின் விசையில் கயிறு அறுந்து
விண்ணோக்கி பறக்கும் காத்தாடி போல
திக்குத்தெரியாமல் அலைபாயும் மனசு

சலனமின்றி வெக்கை புழுங்கும்
வேனிற்காலத்து கிணறு போன்று
வெறுமை ஆகியது வாழ்க்கை

சிதறிக்கிடக்கும் மௌனங்களை அள்ளியெடுத்து
கோர்க்கிறேன் மாலையாக
முடிச்சவிழ்க்கும் வித்தை தெரிந்த
உன்னிடம் விளையாடக் கொடுக்கிறேன்
ஒவ்வொரு மெளனமாக

தொலைந்துபோனவை

தொலைதூர ரயில் சத்தம்

தொடர்ந்து கேட்கும் குயிலின் குரல்

பார்த்து ரசிக்க பறவைகள்

பரவசமடைய வைக்கும் சிட்டு குருவிகள்

அலைபேசி இல்லா அருமையான காலமது

கோடையில் வறண்ட கண்மாயில்

சுகமான மட்டைபந்து விளையாட்டு

பருவம் மாறும்பொழுது மாறும் விளையாட்டுக்கள்

கிட்டி, பம்பரம், சில்லாக்கு சீட்டு அப்புறமா கோலிகுண்டு

மழை பெய்தால் ஊரணியில் குளியல்

குளியல் முடித்து தூண்டிலில் பிடித்த மீன்கள்

ஆயுத பூஜையானால் காலனியில் கூடுப்படயல்

வெயிலில் சுற்றி சூடுபிடித்து சுண்ணாம்பு தேடிய நாட்கள்

கார்கால குளிரை மறைக்க அப்பாவின் சட்டை

கண்மூடி தூங்க வைக்கும் அம்மாவின் தலைகோதும் விரல்

உடலினை உறுதி செய்த மிதிவண்டி

இராவுணவை முழுங்கச்செய்த ஆச்சியின் விக்ரமாதித்தன் கதைகள்

மாலை முழுதும் ஓடிப்பிடித்து விளையாடி

மின்சாரம் இல்லா நேரங்களில் ஒளிந்து பிடித்து விளையாடி

கணினி இல்லா உலகில் நாங்களே சுதந்திரப் பறவைகள்

வாசிப்பை தொடங்கி வைத்த அம்புலி மாமா

சகிப்பை கற்றுத்தந்த பள்ளி வாழ்க்கை

தோல்வியை கற்றுத்தந்த விளையாட்டுகள்

வெற்றியடைய சொல்லித்தந்த தோல்விகள்

கனமானது நெஞ்சம் இந்த பால்ய காலத்துச் சுவடுகள் இல்லாமல்

வளரப்போகும் நம் சந்ததிகளை நினைத்து